En julio 2006-a forpasis Murray Bookchin. Inter la mesaĝoj lanĉitaj memore al la grava liberecana teoriulo estis unu, kiu povus surprizi tiujn, kiuj havis nur supraĵan konon pri la kurda afero kaj ties kontraŭimperiisma lukto.
La
PLK(1)
esprimis, antaŭ la morto de Bookchin, sian agnoskon pri li kiel “unu
el la plej grandaj sociaj sciencistoj de la XX-a jarcento”. La PLK
agnoskis la kontribuon, kiun liaj ideoj faris al la disvolviĝo de la
socialisma teorio, kaj esprimis, ke liaj “tezoj pri la Ŝtato, la
povo kaj la hierarkio estos plenumitaj kaj realigitaj pere de nia
lukto”, kaj sekvante tiujn ideojn la PLK promesis efektivigi
praktike la demokratan konfederaciismon.
Kio
okazis por ke, de la unuaj tekstoj citantaj Stalinon, Leninon aŭ
Maŭon, nun la emfazon oni metas je la liberecano Murray Bookchin?
En
la jaro 1978-a estis fondita, en la teritorio de Kurdio sub turka
dominado, la Partio de la Laboristoj de Kurdio. Tiu ĉi politika
organizaĵo naskiĝis kun tre klaraj ideoj: la starigo de sendependa
kaj socialisma Kurda Ŝtato. Per siaj unuaj dokumentoj la PLK
esprimis tiun idearon. En ties “Manifesto” la PLK difinis sin
kiel “politikan organizaĵon sub la gvido de la scienca socialismo”
kaj -eĉ se kritikema rilate iujn politikojn de la tiama Sovetunio,
kiujn ĝi konsideris oportunismaj kaj reviziismaj- montris sin
partiano de la lukto socialisma kaj naciliberiga sub la aŭspicio de
tiu Sovetunio.
Sed
la disvolviĝo, jen de la lukto, kiun la PLK efektivigis, jen de la
ŝanĝoj en la internacia geopolitiko, efikis profunde sur la
programo kaj la strukturo de la kurda partio. Malsame al aliaj
politikaj movadoj, la PLK kapablis fari kritikan pritakson de la
realeco, la partio kapablis analizi la okazintaĵojn ĉirkaŭ la
sovetia sistemo kaj la ideoj de la reala socialismo kaj de la
liberigmovadoj. En tiu senco la Parti-Kongreso de 1995-a ekzempligis
unuafoje, laŭ plej evidenta maniero, la okazintajn ŝanĝojn. La
rezolucio de tiu Kongreso jam kvalifikis la epokon de la socialismo
sub sovetia influo kiel fazon de “socialismo primitiva kaj bruteca”
kaj pledis por nova periodo en la porsocialisma lukto. Ne nur tio,
ĉar la forlaso de la flago kun la serpo kaj martelo kaj la
anstataŭigo de la “Centra Komitato” per la “Asembleo de la
Partio” evidentigis tiun evoluprocezon en la konceptado pri la
socialismo de la kurda liberigmovado.
Sed
la plej gravaj ŝanĝoj alvenis fine de la 90-aj jaroj. La ideologia
evoluprocezo de la partio daŭris, ĉefe de la mano de ties kapo
Abdullah Öcalan, kaj lia aresto en 1999-a estis mejloŝtona en la
historio de la kurda liberigmovado.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada